In het leven van Bruno Giuntoli zijn drie woorden van belang: film, voetbal en pizza’s.

Na een tijdelijk verblijf bij Film- en Televisiewetenschappen en een afgeronde opleiding aan de Filmacademie bleek het maken van films niet zijn voorkeur te hebben. Hij schrijft er liever over. Want voor Bruno blijft een goede film het ultieme kunstwerk; opvatting die zijns inziens treffend gesymboliseerd wordt door Jean Cocteau’s uitspraak dat film ‘een versteende fontein van gedachten’ is.

Dan voetbal. Dat is sinds zijn vroege jeugd een andere obsessie. Bruno kent alle finales van WK’s , EK’s alsmede Champion League finales uit zijn hoofd.  Hoewel hij huiswerk haatte,  kon hij voor die lijstjes uren studeren.

Pizza’s, tenslotte, staan voor zijn vermaarde zaak Angelo Betti op de Schiekade, ooit in 1922 door zijn grootvader als ijssalon opgericht aan de Delftsevaart in Rotterdam. Bruno woont nu aan de overkant van de plek waar zijn grootvader ooit arriveerde, aan de kade bij Hotel New York. Als Bruno uit het raam kijkt ziet hij de plek waar zijn schip aanmeerde.